bron: de Volkskrant, dinsdag 1 April 2014 pg: V8 en V9
Ik kond mijn geluk niet vatten! Ik werd op pad gestuurd als fotograaf om vier mensen te portretteren. Ik was al dagen van te voren zenuwachtig en wilde mij op alle dingen zo goed mogelijk voorbereiden. Heb ik de flits mee, heb ik alle kabels. Ik heb ook al weer in mijn theorie bestanden gekeken naar lichtwerking en het internet doorzocht naar tips voor het perfecte portret.
De bedoeling was om alle vier in een half totale op te nemen voor een egale achtergrond, zodat ze later vrijstaand in de krant terecht kunnen.
Helaas kond ik geen dag eerder naar de locatie gaan omdat ons afspraak nog niet bevestigd was. Waar ik al bang voor was, werd werkelijkheid: op de locatie was nergens een egale muur te vinden.
De shoot vond plaats op een chinees restaurant op een boot midden in Amsterdam waar zowel buiten als binnen geen enkele egale wand te vinden was. Bovendien had ik 15 minuten de tijd waarvan ik tien voor het eerste portret gebruikte. Het ging verder alles mis wat bij iemand mis gaat die voor het eerst vreemde mensen fotografeert in heel korte tijd. Ik gaf bijna geen aanwijzingen en liet de geportretteerden gewoon recht staan. Foutje. Ik wist niet hoe ik een reflectie van een bril kond voorkomen en ik was alleen maar nog erop geconcentreerd te indruk te maken dat ik wel alles onder controle had.
Ik heb denk ik nog nooit zoveel in zo korte tijd geleerd. Ik ben ontzettend blij dat ik de opdracht heb gedaan en dat mijn foto's zelfs nog gepubliceerd werden.